| Disc 1 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. |
| 4:13 | 
|
|||
|
Eg vakna i ei himmelseng i Sem
te kyss og klapp og klem, men pokkern veit med kem. Ho strauk over haret mitt og sa: Me to kunn fa're bra. Det va jaggu det ho sa. Kem trudde ho eg va? Men uppi hektaglaset der sat det ein figur. Liten kar i Robin Hood mundur. Han fikla med ein bagji, og sikta pa uss to, og inni skjegget leika're eit smil. Han rakte med ei pil. Snart trudde eg pa alt ho sa, tok der eg skull ta, gjorde som ho ba. Eg mana nøkken fram fra tronge kar, men ute va're var, ho kviska i mitt har: Du hausta slik du sar. Dæ'æ lett gjort, slik kan det ga. Eg har kjæring og fire sma. Dæ'æ fort fa familiebil, nar du bi raka ta ei pil! |
||||||
| 2. |
| 5:30 |
|
|||
|
Eg ha alltid trudd pa talet sju,
men kansi æ're overtru. Nar den svarte katta spring forbi, so star eg tvilande ei tid. Gauk i sør, i skogkanten skrik ein gamal røv. Det æ best du spør kor foten trør. Trø 'kji fysst i venstre sko. Nar sjø'n æ grøn bi dagen god. Du mista kansi alt ditt hell, hvis hanen gjel ein kveld. Gauk i sør, i skogkanten skrik ein gamal røv. Det æ best du spør kor foten trør. Ei flaggermus og ormeblod gjer drikken sterk og god. Nar nala hardt i dokka sting, ja da skjer det fæle ting! Gauk i sør, i skogkanten skrik ein gamal røv. Det æ best du spør kor foten trør. |
||||||
| 3. |
| 3:55 |
|
|||
|
Eg har ein kak uppi Øvre Al
dæ'æ ein fillegard pa tredve mal. Ti, tolv saui og ei gamal kyr, skulde kjøpt ny TV, men han vart for dyr! Her veks det berre løvetann, eg tek ein tur, slik dann og vann, te Sundre der eg set meg pa Al Kafe, og fortel om koss det star te. Skulde vore ein rikmann, men det vart alder slik, sann! Dei supe i seg capuchino, og drikke vino fino! Sit og høyre pa radio'n min, dæ'æ 'kji slik som farr i ti'n. Ta stasjona so bi're fleir og fleir, men dei spela alder Oddvar Nygard meir! Og folk dei dra pa tur kor var, eg ha 'kji tikji ferie pa femtan ar. Nei, bonde kunn dei vera kæm fan som vil, øyde livet i ein skanntil. Eg gar og trør her te evig tid. Stort verre kan det ikkji bi! Skulde sligji hane nedpa jorde her, men det ha 'kji vore noko turkevær! Eg ber te Gud, so sant 'n vil, at Erling Fossen tigji still, og at det kunna bi lite bære pris pa lamb og kalv og smagris! |
||||||
| 4. |
| 4:20 |
|
|||
|
Star og lukta pa ei flaske Chanel.
Den gløymde 'ru ta med no i kveld. Du va sur og bra og skunda 're ga. No æ're eit forminska mikrobølgeliv som rar. Eg ha prøvd a forsta, men finn ingen meining. Koffar tek du ein spinkel og raudhara geiling, eg har 'kji peiling. Eg finn spar ette deg overalt, for eg og du voro pepar og salt. Hellbillies - Mikrobølgeliv Men du gikk, og saltet ligg att i eit sar No æ're eit forminska mikrobølgeliv som rar. No trur eg at eg tek meg ein tar. Burti hjørna i skapet star ei flaske vin som vi to skulde drukkji i lag No æ're eit forminska mikrobølgeliv som rar. Hadde 're bra, no era dagad'n grae Hadde 're bra, den tid me var her bae. |
||||||
| 5. |
| 4:25 | 
|
|||
| 6. |
| 4:43 |
|
|||
|
Golv, tak og veggji og ei dør.
Har det omtrent som før. Dæ'æ uvant om a greie seg for dei som fa're te. Men det fær ikkji eg, her gar det nord og ned. I dag æ pinleg lik i gar. Bi're no alder var? Ma eg spela all mi tid ein mollstemt melodi, og sita gnukke, gni? Fær eg alder fri? Golv, tak og veggji og ei dør eg kan ga ut. Burt fra tronge rom, uppa høgste nut. Vera fri som fuggel'n pa den grønaste grein. Der vinden blæs so frisk og rein allelein sit eg pa ein kvilestein. Ingen lika dagen som æ gra, den æ so trist a sja. Men fra tankekista kan du ta eit malarskrin, og med pensel fin male dagen din. Golv, tak og veggji og ei dør eg kan ga ut. Burt fra tronge rom, uppa høgste nut. Vera fri som fuggel'n pa den grønaste grein. Der vinden blæs so frisk og rein allelein, sit eg pa ein kvilestein. |
||||||
| 7. |
| 3:36 |
|
|||
| 8. |
| 5:31 |
|
|||
| 9. |
| 4:30 |
|
|||
|
Ho Kari va no so grann og fin,
og sprudlande som sjampanjevin, men tru om ho hadde stort uppi skalla? Eg nappa blad, sa ska ikkji - ska, og va i tvil om det kunna ga bra. Endeleg gjikk eg inn kyrkjidøre. Det va ingen orgel-ljom, nei, kyrkja va heilt tom. Eg skjønte at eg va for sein! Slik vil det ofto ga, hvis du venta heilt te 'ru æ sikker pa. Ho Anne va no so stø og trygg, ei solid dame, slett ikkji stygg, men kansi va ho lite for rolen? Eg nappa blad sa ska ikkji - ska, og va i tvil om det kunna ga bra. Endeleg gjikk eg inn kyrkjidøre. Eg fikta me'n Birgjit Lien ei stund, i kjako va ho so raud og rund, men kan du stole pa ei jente fra Gulsvik? Eg nappa blad sa ska ikkji - ska, og va i tvil om det kunna ga bra. Endeleg gjikk eg inn kyrkjidøre. Det va ingen orgel-ljom, nei, kyrkja va heilt tom. Eg skjønte at eg va for sein! Slik vil det ofto ga, hvis du venta heilt te 'ru æ sikker pa. For sein! Slik vil det ofto ga, hvis du venta heilt te 'ru æ sikker pa. For sein! For sein! |
||||||
| 10. |
| 4:35 |
|
|||
|
Bra som ein fønvind kom tide var ilag.
Fri ifra kavet, to neta og ein dag. Men holet i min ring, det passa ingenting. No leita eg kvilelaust omkring. Varm som ein fønvind, du pusta pa mitt liv. Flaug bort med vinden, det stakk meg som ein kniv. Og holet i min ring, det passa ingenting. No leita eg kvilelaust omkring. Men ei stund va alt forandra, summar'n kom i advent. Ein bisverm flaug forbi, og julegata va tent. Det va midt pa svarte vet'n, men neimen om eg fraus. Eg stod i fønvind luvelaus. Mjuk som ein fønvind som smelta snø og is. Orda eg leit pa, va lygn pa alle vis. Som holet i ein ring, so full ta ingenting. No leita eg kvilelaust omkring. Men ei stund va alt forandra, summar'n kom i advent. Ein bisverm flaug forbi, og julegata va tent. Det va midt pa svarte vet'n, men neimen om eg fraus. Eg stod i fønvind luvelaus. Men holet i min ring, det passa ingenting. No leita eg kvilelaust omkring. Bra som ein fønvind. Varm som ein fønvind. Varm som ein fønvind. |
||||||
| 11. |
| 4:32 |
|
|||
|
No sit eg pa den høgste tind,
og eg som stod og banka pa St. Peters grind. Eg trudde eg vart liggjan' dau, det va ei nakso lang, real magasjau. No ringji klukka ding, dang, dong, der sit den sama djevel'n eg sag eigong, men eg har ingen hovtong. Den kroppen øylegg mange ting, han ha kara te seg bade sjel og fing. Eg skulde nappa skod'n ta'n kansi stappa turrbrisk uppi rauve pa'n. For nar eg mana'n te og dra, Gamle-Eirik svara slapt med ha og ja. Det kan eg slett ikkji godta. Tide gar dæ'æ ingen tid a miste, Bøygen et seg stor og feit. Vil du rundt'n so bi're langtur, da treng du sjumilskodde bein, so sant du 'kji rir pa ein rein. No æ eg tom for mat og peng, og brokji som va trong berre heng og sleng. Eg veit 'kji ko eg tenkte pa, eg levde hardt og fort, noksa høgt pa stra. Ligg vri meg rundt i mi harde seng, skull vore unde ein høneveng som va varm og god, so vart det ei klo. Tide gar dæ'æ ingen tid a miste, Bøygen et seg stor og feit. Vil du rundt'n so bi're langtur, da treng du sjumilskodde bein, so sant du 'kji rir pa ein rein. |
||||||
|
